Inmiddels is de dag aangebroken voor de tv audities van Hollands Got Talent 2019 en waren mijn voorbereidingen wel klaar voor het echte werk…
Want niet alledaags hebt je een kans om op te treden in een echt theater, alwaar gemiddeld duizend mensen aan publiek aanwezig waren…
En gelijk ook mijn grootste publiek allertijden, dus dit was dan ook mijn grootste optreden als entertainer ooit…
Maar voordat het zover was, ging ik s’morgens op de fiets met een zware sporttas met attributen een collega van mijn werk van zijn huis ophalen, om naar het treinstation te gaan.
Daar aangekomen kwam er nog een collega aan, die mee ging naar het Spiegel Theater…
Toen het immers na negen uur s’morgens was, hadden wij ons ingecheckt om naar de trein te lopen en hadden wij de trein naar Zwolle genomen, om daar om 10.41 uur aan te komen.
Daar hadden wij de stadsbus genomen, en na ongeveer vijf minuten waren wij al aan de overkant van het Spiegel Theater…
Maar omdat wij nog te vroeg waren, moesten wij wachten voor de deur aan de achterkant van het theater. Toen het inmiddels 11.30 uur was mochten wij ons melden, en mijn twee collega’s moesten een quidclaim ondertekenen, dat zij afstand doen van hun camerabeelden
Want als hun niet tevreden zijn over die camerabeelden, dan kunnen zij geen aanspraak maken bij de rechter…
Na een tijdje gewacht te hebben, mocht ik naar de wachtruimte waar alle artiesten zaten. En ik maar wachten tot er iemand voor mij kwam, want mijn contactpersoon Daphne Jansen, had een week eerder aangegeven dat zij mijn contactpersoon was, en als ik vragen had, die moest stellen…
Maar ook had zij duidelijk gezegd dat ik in mijn gewone kloffie moest komen want jij word gefilmd, en zij vroeg nog aan mij, of ik geen bezwaar had als een filmploeg in mijn kleed kamer zou gaan filmen…
Daarom was ik gaan winkelen voor leuke kleren, omdat ik tegenwoordig merkkleding in huis haal…
Maar omdat Daphne Jansen tegen mij gezegd had: Ik zie je in Zwolle, dacht ik dat zij mij af kwam halen, maar er kwam maar niemand…
Zo werd ik wel door ene Menno opgehaald van Cees, ga je mee ? Wij gaan een leuk interview met jou doen! En dat was niet alleen heel erg leuk, maar ook erg interessant…
Het interview duurde gemiddeld vijftien minuten en werd in z’n geheel op film vastgelegd. Maar dit was blijkbaar niet het enige, want later volgde er nog zes andere filmpjes die door verschillende cameramensen zijn gemaakt…
Tussendoor was steeds wachten, en inmiddels was het al rond 16.00 uur, en toen ben ik toch gaan navragen, van hoe het eigenlijk zat met mijn eventuele kleedkamer…
Maar iemand van de productie sprak ik aan, en zij zei: dat niemand een eigen kleedkamer had en dat stond ook in de brief. Dat stond er ook in, maar Daphne zei toch iets heel anders.
En er was ook geen Daphne Jansen te zien, de gehele dag niet, en niemand die mij een verklaring gaf hiervoor, terwijl ik daar zeker wel recht op heb, toch…??? Maar misschien komt dat nog ???
Tegen 17.30 uur werd ik opgehaald om naar de coulissen te gaan, dus achter het podium. Hier stonden meer artiesten te wachten om ieders optreden weg te geven aan de vier juryleden als Angela Groothuijzen, Chantal Janzen, Dan Karaty en Paul De Leeuw…
En natuurlijk de duizend mensen aan publiek, wat ook voor mij zaten te wachten, om mijn optreden te kunnen aanschouwen…
Maar ik kwam eerst bij de presentator Humberto Tan te staan, en daarna moest ik het podium op, en ik kwam toch weer ondanks beetje zenuwachtig toch leuk opzetten…
Toen ik op het podium aan kwam lopen, zei Chantal Janzen: ja, hier heb ik zin in..!!!
Maar ik deed mij voorstellen aan de jury waarbij Paul De Leeuw het gesprek deed. En ik legde uit, dat ik een eigen theatershow voor ouderen en demente ouderen aan het voorbereiden ben, en zong ik ook het couplet van Het Dorp Wim Sonneveld, als voorbeeld.
Maar blijkbaar viel dat niet in goede aarde bij Angela Groothuijzen, en kreeg ik direct een rood kruis, terwijl ik nog niet eens begonnen was. Paul De Leeuw, zei er iets over, van hij is nog niet eens begonnen. Maar Angela zei: dat dit een foutief liedje was, omdat ik als Dorus was gekleed…
Maar toen ik eenmaal kon beginnen met mijn act: Twee Motten, was Chantal en het publiek aan het mee swingen, dus ik had het publiek ook echt mee…
Maar daarna werd ik al gauw weg gezapt door meerdere juryleden, met commentaar van Paul De Leeuw: Wij zijn even oud, maar ik kan Dorus herinneren als een rustige man. Jij bent een te beweeglijke Dorus…!!!
Dus, dat was helaas! Want het staat of valt met de jury, hoe goed jij ook bent, dat maakt niet uit. De jury maakt uit van wat er verder gebeurd…
Later vertelde mijn collega’s dat zij hadden genoten van mijn optreden, en zelfs zei er een collega: maar goed dat je had meegedaan, want jij hebt je immers bewezen dat je ook een goede entertainer bent…
En voor mij: Het was boven mijn verwachting van, dat ik mijn optreden zo goed deed. En dat in een theaterzaal met circa duizend mensen…APPLAUS VOOR JEZELF…!!! Tot volgend jaar…!
